In memoriam Erik Endert

Erik was na zijn studie Scheikunde aan de Universiteit van Amsterdam en opleiding tot klinisch chemicus sinds 1981 verbonden aan het Academisch Medisch Centrum als hoofd van het laboratorium voor Endocrinologie en Radiochemie

 

Zijn hele carrière heeft hij leiding gegeven aan het laboratorium. Zijn expertise lag op het gebied van de radio-immunoassays en later de chromatografie. Erik heeft diverse bepalingen voor de hormoon-diagnostiek geïntroduceerd, een bijdrage geleverd aan de ontwikkeling van het stabiele isotopenlaboratorium en hij stond aan de basis van de neonatale screening die sinds 1982 in het laboratorium wordt gedaan. Hij geloofde heilig in de combinatie van diagnostiek en onderzoek en heeft het al die jaren mogelijk gemaakt dat op het laboratorium Endocrinologie zowel diagnostiek als onderzoek werd gedaan. Erik was opleider voor het aandachtsgebied Endocrinologie binnen de klinische chemie en heeft als échte mentor vele klinisch chemici enthousiast gemaakt voor het vak en meerdere van hen opgeleid tot klinisch chemicus-endocrinoloog. Dit deed hij met veel plezier, het was een man van de controle, het liefst alles zelf even checken maar als hij er eenmaal van overtuigd was dat iemand anders het ook goed deed was dat klaar. De laatste jaren van zijn carrière stonden in het teken van het samengaan met het Endocrinologisch laboratorium van het VUmc. Vooruitlopend op de troepen waren dit de laboratoria die als eerste daadwerkelijk samen zouden gaan. Erik is cruciaal geweest in dit proces, hij vond het noodzakelijk en heeft niet nagelaten steeds uit te dragen waarom het samengaan van beide laboratoria zo goed zou zijn. Het is dan ook wrang dat hij het eindplaatje niet meer gaat meemaken. Hij zou zo trots geweest zijn op de nieuwe laboratoriumruimtes en op hoe we als twee laboratoria een geheel zijn geworden.

Erik hield van z’n werk, hij was er zo ongeveer als eerste in de ochtend en ging als laatste weer weg. Hij had al z’n paperassen op orde en kon altijd ergens nog wel een artikeltje of stukje vandaan toveren. Aan het eind van z’n carrière, vijf maanden voor z’n pensioen heeft hij z’n taken overgedragen en de resterende tijd gebruikt om alles uit te zoeken en vast te leggen. Daar hebben we nog elke dag profijt van.

Erik was niet alleen een persoon met een ongelofelijke vakkennis maar ook iemand die zorgde voor z’n mensen. Hij hield niet van aanstellerij maar als er echt iets was kon je van hem op aan. Het nieuws van zijn overlijden is dan ook bij iedereen hard aangekomen. We hadden hem zo graag nog veel meer tijd gegund met z’n vrouw, kinderen en kleinkinderen.

Wij wensen zijn naaste familieleden heel veel sterkte.

Namens het laboratorium Endocrinologie AMC-VUmc en de onderafdeling Endocrinologie, Inwendige Geneeskunde, AMC